Bara ímyndun - Fernando Sorrentino

Texto en español en Badosa: "Mera sugestión".

Traducido al islandés por Svanhvít Lilja Ingólfsdóttir.

Vinir mínir segja að ég sé ímyndunarveikur. Ég held að það sé rétt hjá þeim. Því til stuðning er saga af litlu atviki ég lenti í síðastliðinn fimmtudag.

Þann morguninn var ég að lesa hryllingssögu og þótt það væri hábjartur dagur tók ímyndunarveikin völdin. Ég ímyndaði mér að í eldhúsinu væri blóðþyrstur morðingi og að þessi blóðþyrsti morðingi héldi á stærðarinnar rýtingi og biði eftir að ég kæmi inn í eldhúsið þar sem hann myndi kasta sér á mig og stinga mig í bakið með rýtingnum. Ég sat fyrir framan eldhúsdyrnar svo að enginn hefði getað hafa komist inn í eldhúsið án þess að ég hefði séð það, og engin leið var þangað inn nema um þessar dyr, en þrátt fyrir það var ég fullviss um að morðinginn biði átekta á bak við luktar dyrnar.
Svo að þarna var ég og þorði ekki inn í eldhús út af ímyndun minni. Þetta olli mér áhyggjum þar sem leið að hádegisverði og óhjákvæmilegt væri að ég færi inn í eldhús.
Þá hringdi dyrabjallan.
„Komdu inn!“ kallaði ég án þess að standa upp. „Það er ólæst.“
Húsvörðurinn í byggingunni kom inn með tvö eða þrjú bréf.
„Ég er með náladofa,“ sagði ég. „Gætir þú ekki farið inn í eldhús og náð í vatnsglas handa mér?“
„Að sjálfsögðu,“ sagði húsvörðurinn, opnaði eldhúsdyrnar og fór inn. Ég heyrði sársaukavein og hljóð í líkama sem dettur og tekur í fallinu með sér diska eða flöskur. Þá stökk ég upp úr stólnum og hljóp inn í eldhús. Húsvörðurinn lá hálfur á borðinu með stærðarinnar rýting í bakinu, dauður. Nú gat ég andað rólegar og verið viss um að auðvitað var enginn morðingi í eldhúsinu.
Þetta var, eins og rökrétt er, bara ímyndun.

Fernando Sorrentino

Úr bókinni El mejor de los mundos posibles [Það besta úr hugsanlegum heimum], Buenos Aires, Editorial Plus Ultra, 1976.

Publicado en http://vefmeyin.blogspot.com/